‘Ik raak nooit uitgeleerd. Er komen elke keer weer nieuwe elementen en dimensies bij, omdat hoogbegaafdheid uit een ongelooflijk brede waaier aan eigenschappen bestaat, die bij ieder individu weer anders is samengesteld.’ Deze uitspraak van de Vlaamse expert dr. Tessa Kieboom, die de afgelopen jaren meer dan 10.000 hoogbegaafden onderzocht, laat de schoonheid van deze veelkleurigheid zien, maar het heeft ook een keerzijde. Door de vele verschijningsvormen zijn hoogbegaafden vaak niet (meteen) als zodanig herkenbaar. Sommigen halen op school lage cijfers, anderen vallen op door onaangepast gedrag. Maar ja, wat zou jij doen als je op school anders denkt en je je verveelt omdat de stof niet aansluit bij jouw manier van denken?
In het boek Hoogbegaafde kinderen wordt de roep naar (h)erkenning van ouders en hun hoogbegaafde kinderen als een belangrijk signaal beschreven. Hoogbegaafdheid is namelijk in veel gezinnen een enorme en complexe zoektocht en wordt veelal ervaren als een intens en soms eenzaam proces. Veel zoektochten zijn persoonlijke ervaringen die vragen om gezien en gehoord te worden én om een stem te krijgen. Niet alleen voor de ouders van hoogbegaafde kinderen, maar ook voor de kinderen zelf. Aandacht voor het anders denken, het anders zijn van een kind. In alles wat in de ervaringsverhalen van ouders en experts naar voren komt, laat het verlangen zien voor ruimte en respect voor ieders eigenheid en de intense zoektocht hierin.