Alles heeft ze uit haar handen laten vallen. Valerie zit uren met de man te appen op haar werk. Hij zit onder haar huid. Ze verdraagt het niet als hij niet direct reageert. Eten en slapen doet ze al weken nauwelijks. Haar lichaam in vuur en vlam. Haar chef heeft al een waarschuwing gegeven en vriendinnen haken af. Het kan haar niks schelen als hij maar blijft komen. Dan blijven ze in bed en vergeten de wereld. Ze versmelten en maken grootse plannen. Goden in een eigen universum. Wie wil dat niet? Overgave, passie, donder en bliksem. Net als in de film. De doorsnee relatie is immers meer geven en nemen. Soms is het gezellig en knus, soms frustrerend. Er is ruzie, plezier en seks, maar geen eeuwig vuurwerk.
Egocentrisch
Be careful what you wish for? Het herstel van deze affaire kostte Valerie drie jaar. Baan kwijt. Sociale leven kapot. Haar lichaam uitgeput en futloos. Een diepe sombere periode volgde. Haar liefdesgod bleek een egocentrisch, koud figuur. Het recept van deze fatale liefde? Haar moeder fladderde vroeger van de ene naar de andere flamboyante man. Valerie’s rol was mooi, lief en vrolijk zijn. ‘Wat een schatje’, vonden de volwassenen om haar heen. Zij deed haar koddige dansjes en noemde iedereen braaf ‘papa’. Het leven was een feest. Maar na het dansje, werd ze naar haar kamer gestuurd. De meeste beloften werden niet nageleefd. Wat ze echt nodig had, kreeg ze niet. Een beetje aandacht, een beetje ruimte om te worden wie ze was. In opstand komen, durfde ze niet. Dan kreeg ze nog minder liefde. Dus danste ze en was vrolijk.
Emotionele verwaarlozing
Deze eigenschappen bleken Valerie als volwassen vrouw vooral dominante, narcistische mannen op te leveren. Ze fungeerde al snel als accessoire voor hun ijdelheid. Wat zij zelf echt nodig had, deed er niet toe. De emotionele verwaarlozing uit haar jeugd hield ze onbewust in stand. Valerie zal moeten leren beter voor zichzelf te zorgen. Helaas betekent dit waarschijnlijk ook het einde van haar vlammende liefdesleven.