.st0{fill:#FFFFFF;}

Waken 

 september 9, 2020

By  saamuitgeverij

Insert Content Template or Symbol

Blog

Koen Manders

Auteur


Koen (1985) is  werkzaam vanuit de psychosociale vakgroep als gedragsverpleegkundige. Binnen de vakgroep richt hij zich vooral op het gedrag en de
cognitieve problemen bij cliënten met dementie. Hij ondersteunt de psychologen met het maken van dagstructuren en geeft trainingen op het gebied van benadering en omgang met cliënten. Hij merkte dat er behoefte was aan een duidelijke benadering die beter aansluit bij de doelgroep, gebaseerd op de empatisch, directieve benadering. Met dit doel is hij de compositiebenadering gaan uitschrijven.

Koen is verder eigenaar van KMconsultatie. Hij verzorgt traingen om zijn kennis
in de ouderenzorg te delen en verhuurt zich als coach. Het spreekt hem aan om iets mee te geven van hoe hij tegen bepaalde zaken aankijkt. Hij richt zich hierbij vooral op de ouderenzorg in de thuissituatie.

Blog

Berthilde van der Zwaag

Berthilde van der Zwaag

Auteur


 Als verpleegkundige waakte Berthilde van der Zwaag ’s nachts bij patiënten thuis. Haar ervaringen hiermee vormen de basis voor dit boek.  Tijdens deze waaknachten studeerde ze theologie. Na haar afstuderen aan de Vrije Universiteit kwam ze als geestelijk verzorger in een algemeen ziekenhuis weer met stervenden in aanraking. Momenteel is ze geestelijk verzorger in de eerste lijn. 

De dood nabij is het derde boek van Berthilde van der Zwaag. In 2008 publiceerde ze Als Christus verschijnt, een bewerking van haar afstudeeron- derzoek over mensen in deze tijd die aangeven dat Christus aan hen is verschenen. In 2018 schreef ze de roman In het hart van de storm, over het leven van Eliza, een vijfentwintigjarige man die ontdekt dat hij profeet wil worden. 

Waken

Als ik binnenkom, staan er veel mensen rond het bed van de patiënt, een 63-jarige man die leukemie heeft. De patiënt slaapt, zijn vriendin houdt zijn handen vast. De familie zegt dat hij snel achteruit gaat, ze vinden het moeilijk hem te zien lijden. Ik vertel dat zij hem vergelijken met de gezonde man die hij was, nu zien ze hem als ernstig zieke patiënt. Vanuit mijn ervaring met stervende mensen denk ik niet dat hij lijdt. Zijn ademhaling is vrij en kalm, hij krijgt iedere vier uur een morfine-injectie voor de pijn en slaapt rustig. 

Euthanasie

Een zus van de patiënt vertelt dat onlangs het besluit is genomen over te gaan tot euthanasie. Kort voor mijn komst was de SCEN arts er. Hij stelde de voorgeschreven vragen. De patiënt antwoordde tot ieders verbazing helder en duidelijk: ‘Als het blijft zoals het nu is, dan geen euthanasie.’ Dat verbaasde hen, want hij had er herhaaldelijk om gevraagd. De situatie is voor hen nu verwarrend geworden. Ze zijn allemaal lief voor de zieke. Ze leggen hem lekker neer, strelen en kussen hem en spreken lieve woorden.

Ik adviseer hen om overdag en ‘s avonds niet met veel mensen tegelijk, maar alleen of in tweetallen op een rustige manier bij hem aanwezig te zijn. Het belangrijkste is dat hij niet alleen is. Aanwezigheid en zorg is het enige dat hij nodig heeft en dat kunnen ze hem geven. Wanneer aan die behoefte voldaan wordt, denk ik dat zijn stervensproces geen lijden zal zijn. Waken is het laatste en misschien het mooiste wat ze nog voor hem kunnen doen. Liefde te kunnen geven aan een dierbare is heilzaam voor ieder. Het kan een kostbare periode worden, waarin ze als familie en vrienden heel dichtbij elkaar komen.

“Waken is het laatste en misschien het mooiste wat ze nog voor hem kunnen doen.”

Zolang er geen sprake is van lijden, is het goed om het sterven de tijd te gunnen. Veel mensen weten niet dat het een proces is dat uren, dagen en soms langer kan duren. 

Vasthouden

Ik beloof deze nacht goed voor hem te zorgen, ik zal naast hem blijven zitten. De familie gaat naar huis, zijn zus en vriendin gaan naar boven om hier te slapen. De patiënt wordt gedurende de nacht soms angstig wakker, wil overeind komen en roept: ‘Ben ik alleen?’ Als ik hem vertel dat ik er ben, de nachtzuster, en dat zijn zus en vriendin boven slapen, wordt hij weer rustig. Als ik vraag of hij pijn heeft, is zijn antwoord ‘nee’. Hij wil mijn beide handen vasthouden en slaapt weer in. Als hij diep slaapt, maak ik mijn handen voorzichtig los. 

Zo zit ik acht uur naast het bed van een onbekende man. Waken heeft iets van mediteren, de tijd staat stil en de wereld met alle haast en afleiding is ver weg.

Mijn nieuwe boek De dood nabij is nu verkrijgbaar. Ik schrijf over mijn ervaringen als verpleegkundige en vanuit mijn latere functie van geestelijk verzorger.

Lekker slapen zonder medicatie

Dit boek sluit aan op de nieuwe Wet Zorg en Dwang. Door de opbouw met de zes stappen, inzet van andere disciplines en onderbouwing bij het gebruik van bepaalde interventies, biedt de slaapmethode steun bij het verminderen van slaapproblemen bij ouderen en mensen met dementie. Lekker slapen zonder medicatie!

>